محرم
راوی : استاد محمد شاهی
شب اول محرم که می رسید همه ی مسجد امین الدوله سیاه پوش می شد .
همه ی مسجد عزا دار می شد . این سنت حسنه از گذشته در میان ما ایرانی ها بود .
حتی در روایاتی هست که امام رضا ( علیه السلام ) در اول محرم خانه خود را سیاه پوش می کردند .
ایشان سفارش می کردند : اگر می خواهید بر چیزی گریه کنید ، بر حسین ( علیه السلام ) گریه کنید .
احمد آقا در این کار پیشقدم بود . حتی اگر می خواستند این کار را انجام دهند ، خودش را به آن ها می رساند و با تمام وجود مشغول سیاهی زدن می شد .
یک سال را یادم هست که احمد آقا نتوانست برای اول محرم به مسجد بیایید .
بچه های بسیج و مسجد مشغول به کار شدند و خیلی خوب همه یشبستان را سیاه پوش کردند .
ظهر بود که احمد آقا به مسجد آمد . جمع بچه ها دور هم جمع بودند . احمد آقا بی مقدمه نگاهی به در و دیوار کرد و جلو آمد . بعد گفت : بچه ها دست شما درد نکنه .
اما بغض گلویش را گرفته بود . او ادامه داد : شما افتخار بزرگی پیدا کردید .
بچه ها آقا امام حسین ( علیه السلام ) خودشان از شما تشکر کردند .
برخی از بچه ها به راحتی از کنار این جمله گذشتند ، اما من که حالات ایشان را می دانستم ، خیلی به این جمله فکر کردم
احمد آقا توسل به اهل بیت (علیهما السلام ) خصوصا کشتی نجات آقا عبد الله ( علیه السلام ) را بهترین وسیله برای تقرب به پروردگار و محو گناهان می دانست . برای همین به بنده امر می کرد برای بچه ها مداحی کنم .
هر بار به زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام ) می رفتیم به من می گفت همین جا رو به روی حرم بنشین و برای بچه ها بخوان .
در دست نوشته های احمد آقا به این امر مهم بسیار سفارش شده .
حتی توصیه می کرد که برای از بین رفتن تاریکی قلب و روح ، متوسل به شهید کربلا شوید .
در یکی از متن های به جا مانده در دفتر خاطرات احمد آقا در مورد امام حسین ( علیه السلام ) آمده :
« روز اربعین وقتی به هیئت رفتم در خودم تاریکی می دیدم
مشاهده کردم قفسی در اطراف من ایجاد شده و زندانی شده ام اما وقتی سینه زنی و عزاداری آغاز شد مشاهده کردم که قفس از بین رفت .
این هم از کرامات مجلس سید الشهدا (علیه السلام ) است . »
بارها شنیده بودم که می گفت : در مجالس عزای سیدالشهدا
( علیه السلام ) نوری وجود دارد که منشأ آن حرم مطهر آقاست .
در این مجالس گویی خود حضرت در کنار در می ایستد و از میهمانان خود پذیرایی می کند .
از دیگر معصومین ، که احمد آقا زیاد به ایشان متوسل می شد، وجود نازنین صدیقه کبری حضرت زهرا(علیها السلام ) بود . نام مبارک ایشان همیشه بر زبان احمد آقا جاری بود .
برای من جای تعجب است ! بسیاری از شهدای وارسته و سالک الی الله که با شهادت از دنیا رفتند ، ارادت قلبی به ام الائمه (علیها السلام ) داشتند .
احمد آقا در یکی از یادگاری های خود آورده :
« خدا را شکر ، مقام بالایی نزد ام الائمه حضرت
زهرا (علیها السلام ) دارم . »
